17.08.2012

Pierwsze wrażenia / Las primeras impresiones

Lima jest zachwycająca i przerażająca jednocześnie.

Pierwsze wrażenia z Kraju Inków już za mną i oczywiście dominuje entuzjazm. Zimowe niebo zasnute jest szarymi chmurami, wokół hałas i zgiełk, a ja idę i cieszę się jak głupia, nie mogąc uwierzyć, że naprawdę tu jestem i zachwycając się wszystkim wokół tylko dlatego, że jest latynoamerykańskie. Pierwsze wrażenie – wszystko tu jest INNE. Patrzę na domy ozdobione peruwiańskimi flagami, obserwuję ludzi na ulicy (a oni obserwują mnie) i cieszę się. Przeraża komunikacja miejska – autobusy w Limie są tematem na osobną rozprawę i czynią przemieszczanie się po mieście prawdziwą przygodą.

Zaczęłam od poznania mojej dzielnicy, Pueblo Libre. Nazwa ta, „miasto wolnych” została jej nadana przez jednego z wyzwolicieli Peru, José de San Martina w uznaniu patriotyzmu jej mieszkańców. Znana jest też jako Villa de los Libertadores, “siedziba wyzwolicieli”, przy głównym placu znajduje się bowiem dom samego Simona Bolivara, a oprócz niego mieszkali tu też jego generałowie: Sucre, Córdova, La Mar… ulice noszą ich imiona. Nie mogę doczekać się też odwiedzenia dwóch muzeów pełnych archeologicznych skarbów – są jednymi z najlepszych w Limie, a znajduję się kilka kroków od mojego domu. Mieszkam z Hanią z mojego roku i kilkoma innymi studentkami z międzynarodowej wymiany, a właściciele domu są przesympatyczni i we wszystkim nam pomagają. Tak samo wszyscy ludzie w sklepach, na ulicy, na uczelni… uśmiechnięci i skłonni do pomocy. Staramy się stać częścią społeczności – kupujemy owoce na targu, byłyśmy na uroczystości na placu z okazji święta dzielnicy i na wieczornej otwartej konferencji w muzeum, pozdrawiamy policjantów przechadzając się uliczkami Pueblo Libre.

Piechotą idziemy na uniwersytet, który też jest osobnym tematem – ogromny kampus, nowoczesność, świetna organizacja, a wokół budynków przechadzają się jelonki i skaczą wiewiórki! Jestem pod ogromnym wrażeniem wszystkiego, co tam zobaczyłam, a studiowanie w takim miejscu to sama przyjemność. Zajęcia zaczynają się w przyszłym tygodniu.

A przede mną kolejne dni poznawania Limy – miasta ogromnego, fascynującego, chaotycznego, niebezpiecznego, wciągającego, pasjonującego, które ma przede mną jeszcze wiele miejsc do odkrycia…

Kilka zdjęć z moich pierwszych dni w Limie:

Lima encanta y espanta a la vez.

Ya tengo las primeras impresiones del País de los Incas y lo que domina, claro, es un gran entusiasmo. El cielo invernal está envuelto en las nubes grises, me rodea el ruido y tumulto callejero y yo camino, alegrándome como loca y quedando encantada con todo solamente porque es latinoamericano. Mi primera impresión: todo es DIFERENTE. Miro las casas decoradas con banderas peruanas, observo la gente en la calle (y ellos me observan a mí) y simplemente me alegro. Lo que espanta es el transporte urbano: los autobuses es un tema que merece un ensayo separado. Desplazarse aquí es toda una aventura.

Empecé a conocer mi distrito, Pueblo Libre. El nombre le fue otorgado por uno de los libertadores del Perú, José de San Martín que reconoció el gran patriotismo de sus habitantes. Es conocida también como Villa de los Libertadores, porque en la plaza principal se encuentra la casa donde vivió Simón Bolívar y sus residencias aquí tuvieron también sus generales: Sucre, Córdova, La Mar… las calles tienen sus nombres. No puedo esperar para visitar dos museos llenos de tesoros arqueológicos: son unos de los mejores museos de Lima y están al lado de mi casa. Comparto la casa con Hania de mi curso y otras estudiantes de intercambio internacional. Los dueños de la casa son super simpáticos y nos ayudan en todo. Toda la gente en las tiendas, en la calle, en la universidad… sonriente y con ganas de ayudar. Intentamos ser la parte de la sociedad local: compramos fruta en el mercado, fuimos a la plaza para ver una ceremonia patriótica y al museo a participar en una conferencia sobre situación del país, saludamos a los serenazgos (policía del distrito), paseándonos por las callejuelas de Pueblo Libre.

Vamos a pie a la universidad que nos pareció magnífica: el campus enorme, la modernidad, organización perfecta. En las zonas verdes entre los edificios hay venados y ardillas! Estoy impresionada por todo lo que he visto y creo que estudiar en este sitio va a ser muy agradable. Las clases empiezan la semana próxima.

Ahora tengo más días para conocer Lima, una ciudad enorme, fascinante, caótica, peligrosa, absorbente, apasionante… que tiene todavía muchísimos sitios por descubrir.

Algunas fotos de mis primeros días en Lima:











Więcej zdjęć Pueblo Libre: Kliknij tutaj
Más fotos de Pueblo Libre: Haz click aquí




Więcej zdjęć uczelni: Kliknij tutaj
Más fotos de la universidad: Haz click aquí

5 komentarzy:

  1. No, co tu dużo mówić, Peru przyjęło Cię po królewsku!! :) Pueblo Libre i uczelnia robią wrażenie. I ten przesłodki jelonek! Barwy narodowe w wielu miejscach to taka latynoamerykańska cecha, w Santiago też jest pełno chilijskich flag. Odkrywaj dalej Limę i Peru, z niecierpliwością będę wyczekiwać dalszych relacji i zdjęć! Uściski!

    OdpowiedzUsuń
  2. Ola, zielenieję z zazdrości i trzymam mocno kciuki za Waszą przygodę na drugim końcu świata! :) Uściski ślę i czekam na kolejne wieści :*

    OdpowiedzUsuń
  3. La foto que titulas "Las flores dentro de la flor". Se trata de una buganvilla. La flor realmente es la pequeñita....el resto son las hojas que se han transformado imitando a una flor por la forma y el color de tal manera que ahora son mas bellas y llamativas y pueden atraer a los insectos para que puedan ser polinizadas.

    OdpowiedzUsuń
  4. "El cielo invernal está envuelto en las nubes gris, me rodea el ruido y tumulto callejero y yo camino, alegrándome como loca y encantándome con todo solamente porque es latinoamericano"
    "El cielo invernal está envuelto en las nubes GRISES, me rodea el ruido y tumulto callejero y yo camino, alegrándome como loca y QUEDANDO ENCANTADA con todo solamente porque es latinoamericano"

    Ola, creo que ya leí todo tu blog
    No creo que entre mas en él porque ya no tiene mucho sentido (quizás pasado el tiempo pueda volver a hacerlo). Si decides volver a escribir algún relato mas me gustaría que me lo hicieras saber escribiendo a mi correo.
    Te deseo todo lo mejor porque te lo mereces

    Saludos, felicidades y hasta cuando quieras

    OdpowiedzUsuń

O MNIE

Ola, studentka filologii hiszpańskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pobyt w Peru to spełnienie moich marzeń. Serdecznie zapraszam do poznawania wraz ze mną tego fascynującego kraju! Kontakt

CHCESZ UCZYĆ SIĘ HISZPAŃSKIEGO? JEŚLI JESTEŚ Z KRAKOWA TO ZAPRASZAM NA LEKCJE DO MNIE! Kontakt powyżej :)

Zainteresowanych zapraszam również na mojego bloga poświęconego hiszpańskiemu Camino de Santiago.


SOBRE MÍ

Me llamo Ola, soy estudiante de Filología Hispánica en la Universidad Jaguelónica de Cracovia. La estancia en Perú es mi sueño cumplido.
Queridos amigos hispanohablantes, perdón por los errores, todavía me queda mucho que aprender.

Archiwum / Archivos